The Blue

بعضی وقتها عدم وجود بقیه آدم ها بهت حس خوبی میده که میشه خلوت.
بعضی وقتا نبود بقیه آدم ها بهت حس خوبی نمیده که میشه تنهایی.
وقتی تنهام هیچکس نیست.نه آنی،نه شکور،نه حتی شقایق یا رعنا.نه دختر بسیار ساکت بغل دستی م شادی.شادی فقط تو مدرسه ست.شمارشو یه جا نوشتم ولی یادم نیست کجا.وقتی تنهام هیچکس در دنیای بزرگ مجازی من پیدا نیست.حتی یاسمن فرزایی م نیست،حتی بهنام عموزاد که همیشه موی دماغه و همه جا هست هم نیست.فقط وبلاگِ بی بازدیدم هست.این روزها فقط آهنگ زرد ملیجک رو بلدم که با سه تارم بزنم.انگار مغزم رو جایی جا گذاشته باشم،انگار حافظه ندارم.شبیه زرافه ای غمگین شدم…